Uykuya geçiş zorlukları, uykunun huzursuzluk yada kabus görme nedeniyle sık sık bölünmesi, yalnız yatamama…
Bebekler ilk haftalarda günün yaklaşık 17-18 saatini uykuda geçirirler. Bebek altı aylık olduğunda uyku süresi 12 saate düşer. 3-6 yaşlar arasında ise öğleden sonra uyur ancak uykunun önemli bölümü gece geçirilir. Giderek uyku süresi azalır ve 24 saatte bir kez uyanan gece uykularına doğru yol alır.
Uykuda düzenli bir alışkanlığın oluşabilmesi; çocuğun mümkün olduğunca dengeli bir duygusal ortamda yetişmesiyle bağlantılıdır.
Bebeklik döneminden itibaren yalnız yatmaya alışmamaış çocukların tek başına yatma alışkanlığı geliştirmeleri çok kolay olmayabilir.
Özellikle bu dönemde anne sevgisinin yerine geçebilecek bir nesneye tutunma veya sarılma (parmak emme, oyuncak ile yatma, battaniye ucunu emme gibi) şeklindeki durumlarla karşılaşılabilir.
2-3 yaş arasında çocuklar anne babaların odalarına çekilmelerinden dolayı terk edilme duygusu yaşayabilirler.
4 yaşlarında karanlıktan korkma ve odalarında hayvan görme gibi korkular gündeme gelir.
6-7 yaşlarında ise hırsızdan korkma yoğun olarak yaşanabilir.
Gün içinde yaşanan sıkıntı veren durumlar kendisini güvensiz hissetmesi, izlediği korku veren televizyon programları ya da yaş dönemlerinde beklenen olağan korkuları nedeniyle çocukların zaman zaman uyku sorunları yaşadıkları bilinmektedir.
Böyle durumlarda çocuğun yatışması için annenin bir süre çocuğun odasında kanepede kalması işe yarayabilir.
Bazen uyku sorunlarının ortaya çıktığı dönemlerle ilgili olarak, nedenleri üzerinde düşünmek, çocuktan bilgi almak ve bu konu üzerinde konuşmak problemleri ortadan kaldırabilir.
Problemin uzun süreli devam etmesi durumunda çocuğun içinde bulunduğu aile ortamının gözden geçirilmesi için ailenin aile danışmanlığı ve çocuğun bireysel psikoterapi alması gerekebilir.
